Paw

Dzisiejszy wpis okraszę zdjęciem wykonanym przez Krzysztofa Grabowskiego przez co mam nadzieję zwiększyć zainteresowanie samym wpisem :P



Sukienka uszyta specjalnie na wyjątkowe urodziny wyjątkowej dla mnie Osoby. Tkanina długo przeleżała w szafie, kupiona w tekstylnym jako 2 m kupon z resztek. Dwustronnie tkana wygląda przypomina żakard z dodatkiem czegoś elastycznego. A wzór... oh wzór wygląda niczym piórka, piękne kolorowe pawie piórka!
Wiedziałam, że byle czego to z niej uszyć nie mogę.
Wiedziałam, że nie mogę jej mocno pociąć bo to zaburzyłoby przepiękny wzór.
Wiedziałam, że ma to być w miarę prosta sukienka o kroju blisko ciała.
Szczęśliwie wykrój idealny znalazłam w Burdzie 2/2014, sukienka model 102.

Bardzo bałam się tych raglanów, szyłam już kiedyś bluzkę z Burdy z raglanowymi rękawami i do udanych to ona nie należała. Tutaj jednak raglany wyglądały tak intrygująco, że postanowiłam zaryzykować i... udało się! Taki wykrój zdarza się raz na milion ;) Niestety nie daję ręki sobie uciąć że u innych też się tak dobrze sprawdzi.

 

W samym wykroju nie zmieniałam za wiele: nie naszyłam kieszeni i zamiast pionowych cięć w spódnicy - zrobiłam zaszewki. Nie chciałam pociąć wzoru na tkaninie.
Wszystkie szwy podkleiłam cienkimi paskami flizeliny bojąc się, że z czasem mogą się rozejść jak to bywa w przypadku żakardu.
A efekt końcowy? Dla mnie bomba choć przydałoby się zrzucić ze 2-3 kg. W sumie to mogłam dodać większe zapasy na szwy ale znając wykroje Burdy stwierdziłam, że pewnie znów będę zmniejszać. A tu klops... weszłam ale kurcze czas ruszyć tyłek i zacząć biegać bo ostatnio jest mnie zdecydowanie więcej niż kiedyś. Albo zrobić jakieś badania bo waga leci w górę.

Na koniec pokażę Wam jeszcze Jaśnie Pana Wielmożnego Stanisława, któremu wyhaczyłam w lupmie świetną, czarną koszulę, zaś z resztek bawełny uszyłam czarną muchę w kropeczki i jak dla mnie wyglądał bosko!
Na zdjęciu wyszedł jak ciepłe kluchy polane sosem ale wierzcie mi to diabeł wcielony...

Pozdrawiam!
Sus