Szyję czy nie szyję czyli co mi w duszy gra?

Mało się tutaj udzielam ale nie myślcie, że zarzuciłam szycie. Wbrew pozorom szyję więcej niż kilka miesięcy temu gdyż szyję na zlecenie :)


Staś poszedł do przedszkola więc wreszcie zyskałam nieco więcej czasu na szycie. Tak po prawdzie to szycie przeplata się z przygotowywaniem eTasiemkowych zamówień. O ile szyć mogę w domu o tyle zamówień w domu nie przygotuję, ponieważ wszystkie tkaniny i dodatki są w pracowni w drugim budynku. Tak więc do południa "trzaskam" zamówienia a po południu i wieczorem szyję. I wszystko byłoby idealnie i elegancko gdyby nie choróbska, które dopadają Stanisława. Żelaznej odporności to on jeszcze nie ma. Niestety...
Dodatkowo na wiosnę planuję rozszerzyć działalność o przeróbki krawieckie gdyż co jakiś czas ktoś coś podrzuca z prośbą o skrócenie, zmniejszenie itd. Nie wiem czy nie rzucę się z motyką na słońce ale spróbuję, bardzo mnie to kusi (jeśli ktoś ma doświadczenie w tym temacie to proszę o wyrażenie opinii).

Jakiś czas temu zainwestowałam w nowe metki z logo firmy i zaczęłam szyć dla dzieci. Nie wliczam w to Staśka bo on ma 95% ciuchów kupionych w lumpeksie a te 5% to takie lepsze okazy, które są przeznaczone na urodziny, odwiedziny itp. zacne okazje. Wyszłam z założenia, że do przedszkola Młody nosi ubrania, których nie szkoda poplamić i zniszczyć. Jak z czegoś wyrośnie albo zakocham się w jakimś wzorze to mu po prostu uszyję co będzie trzeba.


Moimi klientami się córy i synowie krewnych oraz znajomych. Wszystko odbywa się "pocztą pantoflową" i z polecenia. Przez Facebooka też zgłaszają się zainteresowani. I właśnie teraz na nowo odkrywam radość z szycia. Cudowne widzieć zachwyt w oczach dziecka, kiedy dostaje uszyte coś specjalnie dla niego. Jeszcze większa jest radość gdy dziecko może samo wybrać np. wzór na pościel. I cudownie jest widzieć radość w oczach rodziców gdy ich pociecha paraduje w czymś czego nie ma w sieciówkach. Krawiectwo  ma w sobie magię i czar, któremu trudno się oprzeć. To ta świadomość, że krawcowa skupiła się od początku do końca na tej jednej konkretnej rzeczy i włożyła w szycie całe serce.
Bardzo mnie to "jara". Tak bardzo, że polubiłam nawet szycie firan! (zawsze od tego stroniłam!). Co prawda nie szyję niczego skomplikowanego ale jeśli mam możliwość łączenia gładkiej firanki z wzorzystą bawełną z mojego sklepu i efekt końcowy jest superowy to takie coś mnie kręci i mogę szyć :)

A oto moje ostatnie prace:

• Sukienka z dzianiny pętelki dla Hani (wzrost 152 cm). Pod sukienkę można włożyć dopasowaną bluzkę typu basic i śmiało nosić także zimą.

•  Pościel dwustronna: kociary na popielu i dropsy na popielu. Hania sama wybrała ten zestaw wzorów i muszę przyznać, że razem tworzą zgrany duet.

 

• Legginsy i bluza z dzianiny pętelki w Pokemony dla drugiej Hani (wzrost 140 cm). Hania jest zapalonym łapaczem Pokemonów więc te ubrania sprawiły jej wielką radość :)

• Koszulka w Pokemony dla Marka (wzrost hmm nie wiem ale to wysoki  facet). Marek jest wesołym 20-letnim bratem Hani nr 2 i nie stroni od zabawnych koszulek.

• Pościel do kołyski dla małego Dawidka. Dawid jest synem naszych  sąsiadów a pościel + baldachim (nie mam zdjęcia rozłożonego) jest prezentem z okazji narodzin.

• Fartuszek dla Stasia uszyty specjalnie na zajęcia kulinarne w przedszkolu. Bawełna kolorowe guziki jest bardzo pozytywna i wesoła.

Kolejne szyciowe zlecenia przede mną więc za jakiś czas znowu pokażę uszytki i może wreszcie zrobię zdjęcia pracowni o!

Pozdrawiam!
Sus