Roczniok!

Gdyby żył pradziadek Walter to powiedziałby: "nasz Wróbelek jest roczniokiem!".
Gdyby żyła babcia Wiesia to... no właśnie co powiedziałaby moja Mama?! Pewnie wyściskałaby go i wycałowała a na Mszy św. ofiarowałaby za niego modlitwę.

Chciałam napisać jakiś pompatyczny i wzniosły tekst ale nic takiego nie przychodzi mi do głowy. Cieszę się, po prostu cieszę się, że dziś Staś skończył roczek. To dla nas wielkie święto. Przez cały ten rok staraliśmy się zrobić wszystko, żeby młodzian przeżył ;) Nie, nie jest chory ani nic z tych rzeczy ale gdy człowiek dostaje w szpitalu takie małe zawiniątko to się zastanawia, co zrobić żeby go nie zepsuć. Zero doświadczenia, zero pojęcia o wychowywaniu, zero kontaktu z noworodkami a ciężar odpowiedzialności ogromny. Sucha wiedza z mądrych książek w zderzeniu z rzeczywistością na ogół przegrywa z kretesem. Nie odkryłam niczego nowego, no nie.

Pan Stanisław już chyba na stałe zadomowił się na blogu. Od roku jest jego częścią tak jak jest częścią naszego małżeńskiego życia. Częścią, która chyba była z nami od zawsze.

Niech Was nie zmyli błękit oczu i słodki, siedmiozębny uśmiech. Ten mały chłopczyk daje nam w kość jak jasna cholera a my mamy nadzieję, że gdy wyrosną mu już wszystkie zęby to się trochę uspokoi. Oups... przecież potem będzie bunt dwulatka... A niech to! Pocieszam się, że nie tylko nasza latorośl nie jest książkowym dzieckiem ;)

Pierwsza wizyta w Figlolandii :)

Gdy przywieźliśmy Stasia ze szpitala a ja siedziałam i ryczałam jak bóbr, przechodząc pierwszą fazę depresji poporodowej, moja Mama powiedziała: "Magda, jak przywiozłam cię ze szpitala to też pomyślałam I NA CO MI TO BYŁO?!".  Dziś śmieję się z tych słów bo pamiętam, że pomyślałam dokładnie to samo gdy dotarło do mnie jak wielka odpowiedzialność będzie na nas teraz ciążyć. Na szczęście z czasem człowiek jakoś się ogarnia, bierze w garść i po prostu wychowuje dziecko jak miliardy ludzi na całym świecie. A jak jest mi ciężko to przypominam sobie słowa Mamy i jakoś tak lżej na sercu się robi ;)
STO LAT Stasiu!

Pozdrawiam!

Sus