Pierwsze zderzenie z washpapą czyli nie taki diabeł straszny jak go malują

Tak po prawdzie to podchodziłam do washpapy jak jeż do szczotki ryżowej. Raz, że  nigdy nie zapałałam miłością do szycia torebek (kupowanie to co innego!) a dwa to od zakupu papieru do pierwszego uszytku upłynęło kilka ładnych miesięcy. Niemniej obecnie jestem zauroczona! Ten papier totalnie skradł moje serce :)

Bałam się ale jednak postanowiłam przetestować to cudo. Wykroiłam pierwszą torebkę na próbę. Próba okazała się dość owocna. Zobaczyłam jak to się szyje (znaczy, że papier ten nie wybacza błędów, zupełnie jak skóra czy skay), że trzeba dobrze go namoczyć przed szyciem i że szyje się go gdy jest wilgotny. Pierwsza torba okazała się za duża i pomimo zastosowania zatrzasków jako zapięcia - nie układała się ładnie. Kieszonki na zewnątrz okazały się za płytkie przez co czasem coś z nich wypadało, zaś w podszewce przydałaby się kieszonka zapinana na zamek. Mimo tego nosiłam tę torbę przez ok. 2 miesiące i przekonałam się, że ten impregnowany papier jak naprawdę bardzo trwały!

Tym oto sposobem uszyłam sobie drugą torbę uwzględniając wszystkie wcześniejsze zastrzeżenia  (co mam nadzieję widać na zdjęciach). Teraz jestem bardzo, ale to bardzo zadowolona z uszytku :)

Przede wszystkim torba jest odpowiednio duża i pojemna a zarazem bardzo lekka - to dla mnie ważne, ponieważ w torebce noszę mnóstwo różnych i niekoniecznie potrzebnych przedmiotów ;)
Po drugie zrobiłam głębsze kieszonki zewnętrzne - nazywam je podręcznymi a noszę w nich szpilki, metr krawiecki (wiadomo - zboczenie zawodowe), pomadkę ochronną, krople do oczu i kilka innych niezbędników. Po trzecie podszewka ma kieszonkę zapinaną na zamek i drugą otwartą w której idealnie mieści się mój telefon i ulubiony błyszczyk. Po czwarte torba zapina się na dwa zatrzaski magnetyczne co jest praktyczne ale i trochę ryzykowne dlatego już opracowałam zapięcie na zamek, które niebawem wcielę w życie.

Widziałam, że z washpapy dziewczyny szyją cuda cudeńka ale ja pozostanę chyba przy torebkach. Powoli się wkręcam i chciałabym teraz połączyć różne kolory ze sobą. Na szczęście w moim mieście nie widziałam jeszcze żadnej innej babeczki z taką torebką, chyba jestem pierwsza w Orzeszu ;)
Aha przyjaciółce uszyłam torebkę na prezent - w środku była książka a torbę wykorzysta jeszcze nie raz. Tym razem to połączenie washpapy i tkaniny poliestrowej.

Pozdrawiam!
Sus