Co kryje wnętrze maszyny

30 grudnia tego roku mojemu overlockowi stuknie 7 lat zaś mojej pierwszej i ukochanej Husqvarnie Daisy 335 - 16 lat. Gwarancje oczywiście dawno już się skończyły, tradycyjnie po 2 latach. Tchnięta nagłym impulsem postanowiłam rozkręcić obie maszyny  i zobaczyć co skrywają pod plastikowymi skorupami.
Kto ciekaw jak wygląda serduszko maszyny tego zapraszam do poniższego wpisu :)


 
Prawda jest taka, że overlock tylko z zewnątrz wygląda na strasznie skomplikowanie urządzenie - wnętrze jest dość proste :)

Po odkręceniu podstawy moim oczom najpierw ukazała się duża, tłusta i zasuszona mucha. Potem wysypała się złamana igła. Na końcu zobaczyłam sporo kłaczków, które ulokowały się w małych skupiskach praktycznie na wszystkich naoliwionych częściach.

Oczywiście wszystkie gruntownie usunęłam wąską końcówką do odkurzania oraz małym pędzelkiem. Następnie postanowiłam zrobić overlockowi małe SPA czyli solidne oliwienie wszystkich tłoczków i ruchomych części.
Po skończonej pracy małżonek tylko dopytywał, czy działa i czy nie zostały jakieś śrubki po ponownym złożeniu :P Wszystko gra i buczy i wszystkie śrubki są na swoim miejscu.

Pracy przy tym nie było za dużo. Nie jestem mechanikiem i nie znam się na budowie maszyn ale tam gdzie wydawało mi się to słuszne - kropnęłam olejem mineralnym we wszystkie tłoczki i metalowe elementy, które ocierają się o siebie. Potem, po ponownym złożeniu maszyny, przeprowadziłam test na roboczej tkaninie, tak aby usunąć ewentualny nadmiar oleju. Over szyje jak marzenie i nie brudzi tkanin. Overlock Toyoty jest prosty do rozkręcenia i skręcenia - to dobrze, bo niebawem czyszczenie i oliwienie będę musiała powtórzyć. Wszak jest cały czas w użyciu.

Nie wiedziałabym co smarować gdyby nie koleżanka z grupy Śląskie Szyje, taki chodzący umysł ścisły, która powiedziała, że muszę przesmarować maszynę po tylu latach! Gdy się przyznałam, że Husqvarny nie oliwiłam od nowości (czyli od 16 lat) to się złapała za głowę...

W przypadku maszyny także naprawiłam swój błąd z tą różnicą, że maszynę rozkręcał Maciek a ja tylko czyściłam i oliwiłam. Rozkręcenie overlocka to była pestka w porównaniu do Husqvarny - tutaj sytuacja wyglądała nieco gorzej.

Husqvarna ma raptem kilka śrub do odkręcenia a reszta to zatrzaski. Choć plastikowa obudowa jest solidna i mocna to jednak trzeba się z nią obchodzić w miarę delikatnie aby nie wyłamać tych mocowań. Zatrzasków jest całe mnóstwo - potrzeba wyczucia którego mi brakuje dlatego to zadanie powierzyłam Maćkowi.
Po zdjęciu obudowy moim oczom ukazało się w 95 % metalowe wnętrze.

Cudownie było je po tylu latach zobaczyć. Piękny, ciężki metal bez śladów korozji. Poza tym znów sporo paprochów ale tym razem bez śladów robactwa ;) Plastikowe części obudowy były dość mocno przybrudzone dlatego wyczyściłam je delikatnym mleczkiem czyszczącym i umyłam. Teraz Maszyna wygląda (prawie) jak nówka sztuka. Metalowe tłoczki potraktowałam olejem.

Tak więc zamiast szyć weekend upłynął mi na rozkręcaniu, czyszczeniu, oliwieniu i skręcaniu maszyn. Do czyszczenia została jeszcze Husqvarna Viking Prelude 370 na której obecnie najwięcej szyję w pracowni a która, jak niektórzy z Was być może pamiętają, była kupiona zupełnie "w ciemno" na allego. Mężu gotuj się!

Pozdrawiam!
Sus